بررسی نظریه ی «سفر قهرمان» در هفت پیکر و مقایسه ی آن با بخشهایی از شاهنامه

توجه به شباهت های اساطیر و داستان ها، پژوهشگران را به کشف ساختارهای اسطوره ای مشترک میان آن ها راهنمایی کرده است؛ الگوهایی که با تنوعی نامحدود در آثار ادبی و هنری تکرار می شوند. «سفر قهرمان» یکی از نظریه هایی است که بوسیله آن می توان به ساختارهای تکرارشونده در داستان های مختلف پی برد و به تحلیل آن ها پرداخت. در این پایان نامه از الگوی «سفر قهرمان» ووگلر برای تحلیل ساختارهای اسطوره ای و سیر قهرمانان گنبدهای اول و پنجم هفت پیکر استفاده می شود. دلیل انتخاب دو گنبد نام برده، شکست قهرمانان آن در مرحله هشتم الگو است. نتایج به دست آمده شکلی از الگوی قهرمانان شکست خورده و هم چنین تفاوت آن با الگوی قهرمانان پیروز را نشان می دهد. این تفاوت ها در مراحل هشتم (آزمایش بزرگ)، نهم (پاداش) و مرحله دهم الگو (مسیر بازگشت) مشخص و بررسی شده اند. همچنین در این رساله به بررسی انواع منادی، به عنوان یکی از هفت کهن الگوی پر کاربرد در داستان ها پرداخته شده و انواع منادیان بر اساس دو کتاب شاهنامه و هفت پیکر مشخص شده اند. دلیل انتخاب و بررسی منادیان این است که تاکنون هیچ پژوهش و یا تقسیم بندی جزئی برای انواع منادیان ارائه نشده است. بر اساس نتایج به دست آمده می توان منادیان را به انواع درونی و بیرونی، انسانی و غیر انسانی، مستقیم و غیر مستقیم و هم-چنین ماورایی، اسطوره ای پریانی، جانوری، خواب و رویا و طبیعت و عناصر طبیعی تقسیم کرد.